CERPEN : LEPAT PISANG LEPAT UBI

(...sambungan...)

“Yalah, memang lah orang tu kaya, ada kereta besar, rumah besar, tapi kalau Diana tak cintakan dia, tak kenal pun siapa dia, takkanlah  dia mau. Kau tak tau ke yang Diana kan sedang bercinta dengan Azman,”terang Hamid.

“Hah, yang tu memang aku tau. Nampak gayanya kalau mak bapak Diana terima pinangan orang tu, putih matalah  si Azman. Kesian kan,”kata Harun sambil merenung ke arah kuih lepat ubi yang dibawa oleh Hamid.

“Aku tau Azman mesti kecewa punya. Tapi apa nak buat kalau dah macam tu suratan takdir,”keluh Hamid sambil meletakkan bekas kuih ke dalam bakul basikalnya.

“Hah, yang ni kau tolong aku pegang ok, nanti aku upah sebiji kuih,”sambung Hamid lagi.

“Eh, no problem. Bak sini bekas tu,”ujar Harun dengan nada gembira sambil mengambil dua bekas kuih yang berisi kuih lepat ubi daripada Hamid.

Babak 6

Beberapa jam sebelum rombongan peminangan sampai. Di rumah Haji Jalil, suasana agak  sibuk  dan kecoh sedikit. Kelihatan Pak Leman, Pak Busra dan Pak Din sedang berbual-bual dengan Haji Jalil di ruang tamu.

“Saya tengok bukan main ceria lagi muka awak Ji,”Pak Din berkata sambil tersengih kepada Pak Leman.

“Dengarnya orang yang nak masuk meminang ni orang kampung sebelah ye?”Pak Din menyambung cuba mencari kepastian.

“Haah, Din. Orang tu duduk di Kampung Ladang Tebu tu aje. Pak Ibrahim, takkanlah kamu semua tak kenal,”Haji Jalil menjawab sambil tersenyum.

“Oh ye ke, manalah kami tau. Kalau Pak Ibrahim, memang kenal benarlah kami semua,”kata Pak Leman.

“Siapa yang tak kenal Pak Yim kerinting, memang terkenal pisangnya,”sambung Pak Leman.